Μεταξάς & αγροτική πολιτική-Μαθήματα για σοσιαλιστές

Το καθεστώς της 4ης Αυγούστου (Ι. Μεταξάς) αντιμετώπισε το τεράστιο πρόβλημα των αγροτικών χρεών προς τους ιδιώτες που δάνειζαν τους αγρότες, με τον ΑΝ 677 «περί ρυθμίσεως χρεών» στις 14/5/1937 ΔΙΕΓΡΑΨΕ όλους τους καθυστερούμενους τόκους στα ιδιωτικά χρέη που αφορούσαν την περίοδο προ της 1/1/1935 και καθιέρωσε αποπληρωμή του Κεφαλαίου σε 12 ετήσιες δόσεις με τόκο 3%.

Βασική επιδίωξη ήταν ο αποκλεισμός δανεισμού του αγροτικού πληθυσμού από τους ντόπιους τοκογλύφους και ο νόμιμος δανεισμός από κρατικούς πιστωτικούς οργανισμούς. 


Χαρακτηριστικό είναι ότι οι υπολογισμοί της Εθνικής Τραπέζης έδειχναν ότι το 1936 η αξία της πρωτογενούς παραγωγής ήταν 26.000.000.000 δραχμές και τα αγροτικά χρέη ανερχόντουσαν σε 10.000.000.000 δραχμές μέγεθος τεράστιο αν λάβουμε υπ όψη ότι το αγροτικό οικογενειακό εισόδημα ήταν εξαιρετικά χαμηλό και άνισα κατανεμημένο, ειδικά στην Β Ελλάδα.

Οι βιομηχανικές επιχειρήσεις που στήριζαν τους αγρότες (Εταιρεία Χημικών Προϊόντων ΑΕΕΧΠΛ, εταιρείες κατασκευής γεωργικών μηχανών) λόγω του δανεισμού των αγροτών ήταν σε δύσκολη κατάσταση. Στην πολιτική αυτή η Αγροτική Τράπεζα έγινε το ισχυρότερο εργαλείο και οι δυνατότητές της αξιοποιήθηκαν στο μέγιστο βαθμό, μέχρι τέλους του 1939 η Αγροτική τράπεζα είχε διαθέσει 67.235.167 δρχ για τη στέγαση των αγροτών προσφύγων, ανεγείροντας 3.355 οικήματα και επισκευάζοντας 1.804. Επίσης δόθηκαν 24.370.000 δρχ για την εκτέλεση κοινωφελών έργων σε προσφυγικούς συνοικισμούς της Μακεδονίας και Θράκης.


Έγινε διανομή γης στους ακτήμονες και εκτελέστηκαν εγγειοβελτιωτικά έργα την δε επέκταση της γης που προερχόταν από αποξηράνσεις ελών κλπ απέδιδε στους ακτήμονες αγρότες. Αλλά αποδόθηκαν στην καλλιέργεια και εδάφη που παρέμεναν ακαλλιέργητα κα χέρσα, προήχθη η εντατική επιστημονική καλλιέργεια με μείωση της αγρανάπαυσης και αύξηση της χρήσης λιπασμάτων και στην τριετία 1936-1938 οι καλλιεργούμενες εκτάσεις αυξήθηκαν κατά 2.740.000 στρέμματα, δηλαδή κατά 15%επί του συνόλου των προηγούμενων καλλιεργειών.