Αχ, Κώστα!

Αχ Κώστα, Κώστα, Κώστα (Καραμανλή). 
Πως τα κατάφερες ρε θηρίο και ξαναβρέθηκες στο προσκήνιο; 
Πως κατάφερες να σε ξαναγαπήσει το κόμμα σου, που πριν δέκα μήνες μόνο λόγω του επιθέτου σου δε σ’ είχε πάρει με τις λεμονόκουπες; 
Εσύ που βούλιαξες αύτανδρος ενώ διέθετες 45% και 47% χωρίς αντιπολίτευση, πώς τώρα κατάφερες να βγεις από τα τάρταρα της πολιτικής κόλασης και να ξαναβρεθείς στον αφρό; 
Τι ταχυδακτυλουργία έκανες και ξαφνικά μια ολόκληρη Νέα Δημοκρατία άρχισε να μιλά μόνο για σένα, λες και δεν υπάρχει Σαμαράς; 
Πώς το ‘κανες αυτό βρε αθεόφοβε; Εσύ που (επειδή βαριόσουν ή δεν ήξερες να κυβερνήσεις) είχες εκχωρήσει την οικονομία στον Αλογοσκούφη, τα διαπλεκόμενα στον Σουφλιά και τη διακυβέρνηση της χώρας στον Ρουσόπουλο, πως μπόρεσες τώρα μέσα από την άνυνδρη έρημο μιας ανήκουστης ήττας, να ενεργοποιηθείς τόσο αποτελεσματικά; 
Πώς (χωρίς να βγάλεις άχνα ακόμα) άστραψες και βρόντηξες, σε μια στιγμή που οποιοσδήποτε άλλος θα είχε πάθει κατάθλιψη και ατονία; Πού την έκρυβες τέτοια δύναμη μέσα σου ρε εργαλείο;

Πού τα είχες κρύψει τα αόρατα νήματα που σήμερα κινούν τις καίριες αντιπολιτευτικές κινήσεις του κόμματός σου, πάντα γύρω από το πρόσωπό σου; 
Τι τεχνίτης μέγας που αποδεικνύεσαι τελικά! 
Μόλις προχθές άκουσα τον Τζαβάρα, τέως μέλος της εξεταστικής για το Βατοπέδι, να μας εξηγεί ότι τελικά ορθώς έγιναν οι ανταλλαγές του νερού της Βιστωνίδας με τα Ολυμπιακά ακίνητα. 
Ορθώς είπε! Ρε Μέγιστε, τι back door μπαλιά ήταν αυτή; 
Κατάφερες να πείσεις το κόμμα σου ότι κι εσύ ο ίδιος έλεγες ψέματα όταν αναφερόσουν σε σκάνδαλο που δεν αξιολόγησες αμέσως; 
Για το οποίο μάλιστα έδιωξες απ’ τους εκλογικούς συνδυασμούς όσους υπουργούς σου εμπλεκόντουσαν; 
Αμ το άλλο; Μόλις πρότεινε ο Καρατζαφέρης να σε καλέσουν για μάρτυρα στην επιτροπή μετά την κατάθεση Πελέκη, ο Σαμαράς απείλησε ότι θα κάνει εξεταστική για το μνημόνιο μόλις πάρει(ς) την εξουσία. 
Μια τσακισμένη Νέα Δημοκρατία που κάθε βδομάδα χάνει κι ένα κομμάτι της με διαγραφές και αποχωρήσεις, που βρίσκει αυτή την εσωτερική ορμή όταν πρόκειται για σένα; 
Από πού πηγάζει μια τέτοια απρόσμενη ζωτικότητα μόλις χρειαστεί να σε υπερασπιστεί, ποια αρχέγονη Καραμανλική δύναμη την οδηγεί σε τέτοιας χειρουργικής ακρίβειας χτυπήματα αν είναι να σε προφυλάξει;

Πάει, τελείωσε. Είσαι η συνείδηση της παράταξης σου. 
Είσαι το Κούγκι της Νέας Δημοκρατίας, το Αρκάδι της Δεξιάς. 
Θα προτιμήσουν να ανατιναχτούν όλοι μαζί, παρά να σε παραδώσουν στον εχθρό που ονομάζεται καταδίκη της ιστορίας για τα πεπραγμένα σου. 
Κι αφού μέσα σε δέκα μήνες σε ξαναγάπησε ένα κόμμα που οδήγησες στην καταστροφή, δύσκολο είναι μέσα σε τέσσερα χρόνια να σε ξαναγαπήσει μια χώρα που οδήγησες στη χρεωκοπία; 
Μωρέ εγώ αρχίζω να βάζω από τώρα στοιχήματα ότι θα ξαναγίνεις πρωθυπουργός. Μια χάρη κάνε μου μόνο, Παμμέγιστε εσύ. 
Όταν (ξανα)έλθεις εν τη βασιλεία σου, όταν ξαναδιαβείς θριαμβευτής και υπό τις ιαχές του πλήθους την πόρτα του Μεγάρου Μαξίμου, αυτόν τον Αντώνη τον ταλαίπωρο, που (για χάρη σου) πήρε πάνω του όλη τη μπόρα αυτούς τους πέτρινους μήνες, μην τον ξεχάσεις. 
Δεν ζητά και πολλά ο άνθρωπος, του αρκεί να είναι ένα απλό φανταράκι του Καραμανλισμού. Εσύ όμως μέσα στην μεγαλοθυμία σου, δείξε του ότι ανταμείβεις τους άδολους πιστούς της οικογένειας. 
Ξέρω, τα σοβαρά υπουργεία τα ‘χεις φυλάξει για τον Εφραίμ και τον Θόδωρο που θα ξαναβρεθούν δίπλα σου μετά την ολική επαναφορά σου, αλλά όλο και κάποιο υπουργείο πολιτισμού θα περισσέψει γι’ αυτό τον αφανή ήρωα. 
Κι αν όχι το πολιτισμού, έστω ένα υφυπουργείο. 
Για τους μετανάστες ας πούμε. Εκεί που είναι σήμερα η Άννα (Νταλάρα).

του Δημήτρη Καμπουράκη