Αν παραδείγματος χάριν ζούσαμε σε Σκανδιναβική χώρα, ή στη Γερμανία, ή σε άλλη χώρα της δυτικής Ευρώπης, τέτοια πρωτοβουλία δεν θα υπήρχε γιατί απλά δεν θα υπήρχε λόγος να υπάρξει. Εκεί οι πολίτες έχουν εμπιστοσύνη στις κυβερνήσεις τους, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι συμφωνούν πάντα με τα όποια μέτρα παίρνονται. Στη Δανία, 80% των πολιτών εμπιστεύονται το κράτος. Το ίδιο και στη Νορβηγία όπου η φορολόγηση των εισοδημάτων φτάνει το απίστευτο 80%. Όμως οι πολίτες εκεί ξέρουν και βλέπουν που πάνε τα χρήματά τους και οι θυσίες τους. Έχουν ένα υψηλού επιπέδου δωρεάν σύστημα υγείας, έχουν εξαιρετική και δωρεάν παιδεία, πολύ καλές.....
υποδομές όπως παιδικούς σταθμούς, κοινωνική πρόνοια, στήριξη της μικρής επιχειρηματικότητας στα πρώτα της βήματα και άλλα πολλά. Γενικά μετά την πληρωμή των φόρων οι πολίτες δεν ξαναβάζουν το χέρι στην τσέπη.
Αντίθετα εδώ πληρώνουμε ένα σωρό φόρους άμεσους και έμμεσους με μηδενικές ή σχεδόν μηδενικές παροχές. Υποτίθεται ότι έχουμε δωρεάν σύστημα υγείας. Όλοι ξέρουμε ότι μάλλον για ανέκδοτο πρόκειται. Αν δεν έχετε να πληρώσετε το φακελάκι στο γιατρό για να σας χειρουργήσει τότε μάλλον δεν θα χειρουργηθείτε ποτέ. Έχουμε υποτίθεται δωρεάν παιδεία όπου το μαγαζί που λέγεται παραπαιδεία, και το οποίο καλά κρατεί εδώ και δεκαετίες, πίνει το αίμα των δύστυχων γονέων με το μπουρί της σόμπας.
Έχουμε παροχές υπηρεσίας όπως το ηλεκτρικό ρεύμα του οποίου η τιμή συνεχώς αυξάνει επί δεκαετίες προκειμένου να «εξυγιανθεί» ο φορέας παροχής που λέγεται ΔΕΗ, χωρίς να επιτυγχάνεται ποτέ η πολυπόθητη εξυγίανση. Και άλλα πολλά, και άλλα πολλά παραδείγματα. Να αναφέρω ακόμα μόνο ένα, αυτό των προμηθειών για την εθνική άμυνα όπου εκεί οι μίζες είναι καθεστώς όπως είναι συχνές και οι προμήθειες ακατάλληλων συστημάτων και ανταλλακτικών, που στοιβάζονται στις αποθήκες.
Ο πολίτης στην Ελλάδα έχει την εντύπωση, για να μην πω τη βεβαιότητα, ότι τα χρήματά του δεν πιάνουν ποτέ τόπο. Αντίθετα είναι σαν να έχουμε έναν κρατικό κουμπαρά χωρίς πάτο. Κακοδιαχείρηση, μίζες, εξυπηρέτηση ημετέρων. Εμπιστοσύνη πολίτη-κράτους υπό το μηδέν. Εξ ού και η παραοικονομία ανθεί και μεγαλουργεί. Έρχεται τώρα η αύξηση κατά 40% στη τιμή των αστικών συγκοινωνιών με το (για πολλοστή φορά) επιχείρημα της «εξυγίανσης», σε μία συγκυρία μείωσης μισθών και αυξημένης ανεργίας. Είναι δυνατόν να πιστέψει κανείς ότι αυτό ήταν και τελειώσαμε; ότι σε δύο τρία χρόνια δεν θα χρειαστεί και νέα «εξυγίανση»;
Ποιός κοροϊδεύει ποιόν; Πολύ καλά κάνουν λοιπόν κάποιοι συμπολίτες μας που ξεκίνησαν το κίνημα αγανάκτησης και διαμαρτυρίας ¨Δεν πληρώνω¨. Μαζί τους εκατό τοις εκατό. Είδα στα κανάλια τον (παλαιάς κοπής) υπουργό κ. Δ. Ρέππα να μας εξηγεί σαν να ήταν δάσκαλος της πρώτης δημοτικού ότι Γιαννάκη αν δεν πληρώσεις εσύ το εισιτήριο σου, κάποιο άλλο παιδάκι θα το πληρώσει διπλά. Μιλάμε για υψηλού επιπέδου επιχειρηματολογία. Να ρωτήσω εγώ με τη σειρά μου τον κ. Υπουργό, για τις δεκάδες και εκατοντάδες των νεκρών και τραυματιών στο πέταλο του Μαλλιακού τόσα χρόνια (όπου βέβαια πληρώναμε διόδια) ίδρωσε κανενός το αυτί; Για τις στροφές με ανάποδη κλίση; Για την ¨εθνική καρμανιόλα¨ Κορίνθου-Πατρών; Για τις κακοτεχνίες στα Τέμπη και τις κατολισθήσεις που κόστισαν τη ζωή σε έναν μηχανικό και κράτησαν το δρόμο κλειστό για κάποιους μήνες; Την ταλαιπωρία και το κόστος στην εθνική οικονομία ποιός τα πλήρωσε; Ποιανού το αυτί ίδρωσε κ. Υπουργέ;
«Δεν πληρώνω» λοιπόν. Ένα εναλλακτικό κίνημα μπάς και πούμε κάποτε σε αυτόν τον τόπο τα πράγματα με το όνομά τους.
Αντίθετα εδώ πληρώνουμε ένα σωρό φόρους άμεσους και έμμεσους με μηδενικές ή σχεδόν μηδενικές παροχές. Υποτίθεται ότι έχουμε δωρεάν σύστημα υγείας. Όλοι ξέρουμε ότι μάλλον για ανέκδοτο πρόκειται. Αν δεν έχετε να πληρώσετε το φακελάκι στο γιατρό για να σας χειρουργήσει τότε μάλλον δεν θα χειρουργηθείτε ποτέ. Έχουμε υποτίθεται δωρεάν παιδεία όπου το μαγαζί που λέγεται παραπαιδεία, και το οποίο καλά κρατεί εδώ και δεκαετίες, πίνει το αίμα των δύστυχων γονέων με το μπουρί της σόμπας.
Έχουμε παροχές υπηρεσίας όπως το ηλεκτρικό ρεύμα του οποίου η τιμή συνεχώς αυξάνει επί δεκαετίες προκειμένου να «εξυγιανθεί» ο φορέας παροχής που λέγεται ΔΕΗ, χωρίς να επιτυγχάνεται ποτέ η πολυπόθητη εξυγίανση. Και άλλα πολλά, και άλλα πολλά παραδείγματα. Να αναφέρω ακόμα μόνο ένα, αυτό των προμηθειών για την εθνική άμυνα όπου εκεί οι μίζες είναι καθεστώς όπως είναι συχνές και οι προμήθειες ακατάλληλων συστημάτων και ανταλλακτικών, που στοιβάζονται στις αποθήκες.
Ο πολίτης στην Ελλάδα έχει την εντύπωση, για να μην πω τη βεβαιότητα, ότι τα χρήματά του δεν πιάνουν ποτέ τόπο. Αντίθετα είναι σαν να έχουμε έναν κρατικό κουμπαρά χωρίς πάτο. Κακοδιαχείρηση, μίζες, εξυπηρέτηση ημετέρων. Εμπιστοσύνη πολίτη-κράτους υπό το μηδέν. Εξ ού και η παραοικονομία ανθεί και μεγαλουργεί. Έρχεται τώρα η αύξηση κατά 40% στη τιμή των αστικών συγκοινωνιών με το (για πολλοστή φορά) επιχείρημα της «εξυγίανσης», σε μία συγκυρία μείωσης μισθών και αυξημένης ανεργίας. Είναι δυνατόν να πιστέψει κανείς ότι αυτό ήταν και τελειώσαμε; ότι σε δύο τρία χρόνια δεν θα χρειαστεί και νέα «εξυγίανση»;
Ποιός κοροϊδεύει ποιόν; Πολύ καλά κάνουν λοιπόν κάποιοι συμπολίτες μας που ξεκίνησαν το κίνημα αγανάκτησης και διαμαρτυρίας ¨Δεν πληρώνω¨. Μαζί τους εκατό τοις εκατό. Είδα στα κανάλια τον (παλαιάς κοπής) υπουργό κ. Δ. Ρέππα να μας εξηγεί σαν να ήταν δάσκαλος της πρώτης δημοτικού ότι Γιαννάκη αν δεν πληρώσεις εσύ το εισιτήριο σου, κάποιο άλλο παιδάκι θα το πληρώσει διπλά. Μιλάμε για υψηλού επιπέδου επιχειρηματολογία. Να ρωτήσω εγώ με τη σειρά μου τον κ. Υπουργό, για τις δεκάδες και εκατοντάδες των νεκρών και τραυματιών στο πέταλο του Μαλλιακού τόσα χρόνια (όπου βέβαια πληρώναμε διόδια) ίδρωσε κανενός το αυτί; Για τις στροφές με ανάποδη κλίση; Για την ¨εθνική καρμανιόλα¨ Κορίνθου-Πατρών; Για τις κακοτεχνίες στα Τέμπη και τις κατολισθήσεις που κόστισαν τη ζωή σε έναν μηχανικό και κράτησαν το δρόμο κλειστό για κάποιους μήνες; Την ταλαιπωρία και το κόστος στην εθνική οικονομία ποιός τα πλήρωσε; Ποιανού το αυτί ίδρωσε κ. Υπουργέ;
«Δεν πληρώνω» λοιπόν. Ένα εναλλακτικό κίνημα μπάς και πούμε κάποτε σε αυτόν τον τόπο τα πράγματα με το όνομά τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου