Ο πολύκροτος Κομήτης - Μποστ 1963

Σκέφτηκα να σας παρουσιάσω ένα σκίτσο του Μποστ, εκ πρώτης όψεως εντελώς άσχετο με την επικαιρότητα, που δημοσιεύτηκε πριν από 47 χρόνια, ανήμερα τα Χριστούγεννα, στην Αυγή του 1963.

Στο σκίτσο, η μαμά-Ελλάς παρουσιάζει το βασιλικό αεροσκάφος, που επρόκειτο να αγοραστεί και που ονομαζόταν «Κομήτης». Στον τύπο είχαν διατυπωθεί επιφυλάξεις για το υπέρογκο ύψος της αγοράς· η παραγγελία είχε γίνει από την προηγούμενη κυβέρνηση, αλλά η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου δεν την ματαίωσε ενώ είχε τη δυνατότητα. Θυμίζουμε ότι μετά τις εκλογές της 3ης Νοεμβρίου 1963, ο Γεώργιος Παπανδρέου είχε σχηματίσει κυβέρνηση Ένωσης Κέντρου, τερματίζοντας την οχταετία της ΕΡΕ.

Ο Μποστ σχεδιάζει με σαρκαστική λεπτομέρεια (και με ευρηματικότατες ανορθογραφίες στις λεζάντες) τον Κομήτη, ενώ η μαμα-Ελλάς παινεύει το αεροπλάνο και ειρωνικά θεωρεί μικρό το κόστος του. Αφού είναι τόσο φτηνό, λέει ο Πειναλέων, γιατί δεν παραγγέλνουν και άλλο ένα για να επισκέπτεται τους παππούδες του το μωρό της Σοφίας της Ισπανίας; Θυμίζω ότι η Σοφία, αδελφή του Κοκού Γλίξμπουργκ και σημερινή βασίλισσα της Ισπανίας, είχε παντρευτεί το 1962 τον Χουάν Κάρλος. Στις 20 Δεκεμβρίου 1963 γεννήθηκε το πρώτο παιδί τους, η ινφάντα Έλενα.

Στο κείμενο της μπορντούρας ο Μποστ απευθύνεται στο βασιλικό βρέφος και του ζητάει να ενώσει τη φωνή του ώστε να αποφυλακιστούν, χρονιάρες μέρες, οι πολιτικοί κρατούμενοι και να κάνουν Χριστούγεννα στο σπίτι τους. Αν και σατιρικός, εδώ ο Μποστ πιάνει τόνους αυθεντικής συγκίνησης.

Μικρό πεδάκη που γεννήθης στη Μανδρίτη
από μυτέρα Ελληνίδα κι Ισπανό
Πες στον παππού σου για τον δέσμιο πολίτη
που ζη σε φάτνη κε κοιμάται στο σανό

Πάτα φονές κε πες να δόσουνε μια χάρη
για να χαρούν κε οικογένιες φτοχές
Να βγη ο άντρας κε το νέο παλικάρι
που είδε χρόνια, είδε μπόρες κε βροχές

Κε της γιαγιάς σου την καρδγιά να μαλακόσης
μ’ ένα χαμόγελο γληκό εσή μπορείς
αλλά στους άλους της αβλής θάρρος μη δόσης
κε τους κακούς τους αβλικούς να τους ουρής

Πράγματι, το 1963 απέμεναν ακόμα όχι λίγοι πολιτικοί κρατούμενοι του εμφύλιου στις εξορίες και στις φυλακές. Η κυβέρνηση Παπανδρέου είχε αρνηθεί να τους αποφυλακίσει πριν από τα Χριστούγεννα, επιμένοντας στην ανάγκη νομοθετικής ρύθμισης, με εξαίρεση τους «σοβαρώς νοσούντες», όπως θυμίζει η μαμα-Ελλάς. Ο αντιστράτηγος Βέλιος για τον οποίο γίνεται λόγος ήταν αρχηγός του 1ου σώματος στρατού, που είχε τεθεί σε αποστρατεία και είχε εκδώσει μια εμπρηστική ημερήσια διαταγή στην οποία κατηγορούσε την κυβέρνηση ότι συνεργάζεται με την Αριστερά και θα φέρει συμφορές στη χώρα.

Κατά σύμπτωση, την προηγούμενη μέρα από τη δημοσίευση του σκίτσου, η κυβέρνηση Παπανδρέου έδωσε την παραίτησή της, επιδιώκοντας να εξασφαλίσει αυτοδυναμία σε νέες εκλογές, κάτι το οποίο η ΕΔΑ θεώρησε «αντίθετο προς το πνεύμα της 3ης Νοεμβρίου», όπως ειρωνεύεται και ο υπότιτλος του Μποστ. Αυτοδυναμία πέτυχε, και μάλιστα τρανή, και τα είδαμε τα καζάντια της το 1965.

Είπα πιο πάνω ότι το σκίτσο του Μποστ είναι εντελώς άσχετο με τη σημερινή επικαιρότητα, εκ πρώτης όψεως. Ομοιότητες όμως θα μπορούσε να βρει κανείς ανάμεσα στο τότε και στο τώρα. Για παράδειγμα, και τότε και τώρα έχουμε κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου. Έπειτα, και τώρα υπάρχουν άνθρωποι που άδικα θα κάνουν Χριστούγεννα στις φυλακές.

Για παράδειγμα, τις προάλλες, ύστερα από ένα χρόνο προφυλάκιση, καταδικάστηκε σε εννιά χρόνια και 3 μήνες φυλακή ο νεαρός Χρυσοβαλάντης Πουζιαρίτης. 

Ο Πουζιαρίτης δεν έφαγε τέτοια ποινή για κάποια κολοσσιαία κατάχρηση, δεν λήστεψε τράπεζα, δεν σκότωσε άνθρωπο: απλούστατα πήρε μέρος, στις 6 Δεκεμβρίου 2009, σε συγκέντρωση για την επέτειο της δολοφονίας του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου –και πιάστηκε στα επεισόδια που ακολούθησαν. Κι επειδή είχε μοϊκάνα το μαλλί του, κι επειδή ήταν πρώην τοξικοεξαρτημένος, κι επειδή έπρεπε, μέρες που έρχονται, να δοθεί ένα μήνυμα, του φόρτωσαν τον μισόν ποινικό κώδικα, με αποτέλεσμα την εξοντωτική αυτή ποινή. (Ή ποτέ σου δεν τις έφαγες, ή ποτέ σου δεν τις μέτρησες, είπε, σύμφωνα με την παροιμία, ένας κατηγορούμενος στον δικαστή που τον καταδίκασε σε πενήντα βουρδουλιές). Και βέβαια, ο Πουζιαρίτης δεν κάπνιζε πούρα ούτε ήταν ιδιοκτήτης ποδοσφαιρικής ομάδας, ώστε να καταδικαστεί μεν αλλά να μην τολμάει κανείς να τον κλείσει μέσα. Ήδη βρίσκεται στις φυλακές χρονιάρες μέρες.

Οπότε, στα φετινά Χριστούγεννα, τα πιο δύσκολα των τελευταίων δυο-τριών δεκαετιών για τους περισσότερους, ας σκεφτούμε και κάποιον που τα φέρνει ακόμα πιο δύσκολα.

Από sarantakos