Μπορείτε να δείξετε το παραπάνω διάγραμμα (από τον προϋπολογισμό του 2011) σε οποιονδήποτε οικονομολόγο θέλετε, κι αν σας απαντήσει πως υπάρχει διέξοδος, σας δίνω το δικαίωμα να τον γιαουρτώσετε (και να του πάρετε το πτυχίο, αλλά με τον ρυθμό που παίρνουμε πτυχία θα μας μείνουν ελάχιστοι “ειδικοί” μέχρι τον επόμενο χρόνο).
Τι μας λέει το παραπάνω διάγραμμα? Μας δείχνει τις ημερομηνίες λήξης των ελληνικών ομολόγων. Και τι μαθαίνουμε βλέποντας το παραπάνω διάγραμμα? Πώς ανεξάρτητα με το τι παράταση μας δώσει η τρόικα για τα δανεικά του μνημονίου (που αναστενάζουν από ανακούφιση τα πληρωμένα παπαγαλάκια των καναλιών), αυτά αποτελούν μόλις το 1/3 του χρέους μας. Aπό το 2012 μέχρι το 2015 λήγουν χοντρικά αλλά 80δις σε ομόλογα τα οποία πρέπει να αναχρηματοδοτήσουμε (συν τα ελλείμματα). Συγκεκριμένα παίρνουμε τη γκρι και κόκκινη μπάρα στο διάγραμμα, και προσθέτουμε τα ελλείμματα . Έτσι έλαβoν:
(*λήγουν ομόλογα αξίας περίπου 32δις, εισπράτουμε όμως από μνημόνιο 24δις. **λέμε καμιά βλακεία να περάσει η ώρα)
Με λίγα λόγια ακόμα κι αν, α) όλα πάνε σύμφωνα με το σχέδιο της κυβέρνησης (ακριβής εκτέλεση του προϋπολογισμού, ανάπτυξη από το 2012 και άλλα παρόμοια χαχαχαχα, β) η τρόικα δεν εισπράξει σέντσι από τα 110δις του μνημονίου, από 2012 μέχρι 2015 θα πρέπει να μαζέψουμε από τις αγορές 122δις.
Όμως εάν κανείς δεν μας δάνειζε το 2010 που είχαμε λιγότερα χρέη και μεγαλύτερο ΑΕΠ, γιατί πιστεύετε πως θα μας δανείσει το 2012 ή το 2013 με ακόμα περισσότερα δανεικά στην πλάτη, με τράπεζες στο πρόθυρα της χρεοκοπίας και πληρωμές τόκων άνω του 8% του ΑΕΠ?
Άρα όποιος πιστεύει πως το 2012-13 θα βγούμε στις αγορές, μένει να μας το αποδείξει, διότι τα νούμερα δεν βγαίνουν. Κι αφού δεν βγαίνουν, οι λύσεις είναι δύο και απλές. Ή η ΟΝΕ μας υπογράφει ένα ακόμα μνημόνιο ύψους 120δις ευρώ για να πάρουμε άλλη μία παράταση 3ετών, ή κηρύττουμε στάση πληρωμών και βάζουμε τους ιδιώτες που κατέχουν ελληνικά ομόλογα (τα 2/3 του συνολικού κρατικού χρέους) να τσιμπήσουν ένα “κουρεματάκι”, με λίγα λόγια να εισπράξουν λιγότερα χρήματα από το ονομαστικό κεφάλαιο των ομολόγων. Κι όταν λέμε κουρεματάκι εννοούμε γύρω στο 40-60% της ονομαστικής αξίας κι όχι 5-10% που φαντασιώνονται διάφοροι τραπεζίτες και οι φίλοι τους.
Αυτό το τελευταίο, είναι που “ευγενικά” οι γερμανοί ονομάζουν συμμετοχή των ιδιωτών στη “διάσωση” , αυτό είναι που τόσο ο Τρισέ όσο και ο ΓΑΠ απεχθάνεται μετά βδελυγμίας (θέλουν να πληρωθεί το 100%). Και καλά ο Τρισέ να το καταλάβω, δεν θέλει να γράψουν οι τράπεζες ζημίες, για τον άλλο κύριο δεν έχω λόγια. Άσε που δεν είναι καν καλός στο Playstation.
Από την Αυγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου