Καταφτάνουν στην Ελλάδα εκπρόσωποι της αμερικανικής κυβέρνησης με διάφορους βαθμούς και ιδιότητες.
Ένας από αυτούς, ο Πολ Πόρτερ, διορίζεται για να επιβλέπει τη διάθεση των χορηγηθέντων χρημάτων για την ανασυγκρότηση της Ελλάδας.
Η εφημερίδα της ελληνικής ομογένειας του Σικάγου «The Greek Star» γράφει: «Οταν πήγε στην Αθήνα έγινε ένας διαφορετικός άνθρωπος, ένας δικτάτορας. Η συμπεριφορά του προς τους έλληνες αξιωματούχους, αρχίζοντας από τον πρωθυπουργό, ήταν βλοσυρή και κάποτε τραχιά».
Ένας άλλος αξιωματούχος που έρχεται είναι ο Ελληνοαμερικανός Ουίλιαμ Ρούσσης, σε αυτόν ανέθεσαν την εποπτεία της Ούνρα , ενός οργανισμού που συντονίσει την αμερικανική βοήθεια προς την Ευρώπη।
Τι είδους συμπεριφορά προς τους Έλληνες είχαν αυτοί και κατά συνέπεια και όσοι (στο σύνολό του) ήρθαν να "εποπτεύσουν" την Ελλάδα φαίνεται από ένα περιστατικό που έγινε κοινό μυστικό στη μεταπολεμική Αθήνα, «προκαλώντας αλγεινή εντύπωση στη σκέψη του ελληνικού λαού».
Ο Πόρτερ συζητώντας για κάποιο οικονομικό θέμα με τον Στέφανο Στεφανόπουλο, τότε υπουργό Συντονισμού, «οργίστηκε τόσο ώστε σήκωσε το χέρι του και του κατάφερε ένα ηχηρό ράπισμα στο πρόσωπο, τόσο που ο υπουργός ξέσπασε σε κλάματα».
Η συνέχεια του επεισοδίου έχει ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον: ο υπουργός αποχώρησε από το γραφείο και λίγες ημέρες αργότερα «δώρισε στην κυρία Πόρτερ ένα διαμαντένιο περιδέραιο, για να κατευνάσει τον Πόρτερ, ο οποίος προφανώς ακολουθούσε τη θεωρία του Θεόδωρου Ρούζβελτ "μίλα μαλακά, αλλά κουβάλα μαζί σου ένα μεγάλο ραβδί" και τη συμβουλή του Γουίλιαμ Χάουαρντ Ταφτ να χρησιμοποιεί τη "διπλωματία του δολαρίου"».
Το καλοκαίρι του 1948 φθάνει στην Αθήνα ο πρεσβευτής ο παχουλός Χάρι Γκρέιντι μπαίνει σαρωτικά στην ελληνική πολιτική σκηνή.
Οι ΗΠΑ στέλνουν αξιωματούχους στην Ελλάδα με βάση την αρχή: «η τραγωδία της αμερικανικής διπλωματίας είναι ότι διόριζαν ανθρώπους που θα μπορούσαν να πουλούν μεταχειρισμένα αυτοκίνητα και δεν είχαν συνέπεια και συνέχεια».
Ο Τάσος Βουρνάς στην «Ιστορία της Σύγχρονης Ελλάδας» αναφέρει ένα ενδεικτικό περιστατικό: Ο αυστραλός πρωθυπουργός Εβατ τον Νοέμβριο του 1948 ανέλαβε πρωτοβουλία για να σταματήσει ο ελληνικός εμφύλιος και για συνδιαλλαγή μεταξύ των αντιμαχόμενων μερών.
Η εντολή του στρατηγού Μάρσαλ προς τον Γκρέιντι ήταν σαφής: «Κάθε τέτοια προσπάθεια θα εθεωρείτο εχθρική πράξη κατά της Αμερικής».
Όταν λοιπόν τέως υπουργοί και βουλευτές, και ένας βουλευτής εν ενεργεία (Βοραζάνης) έστειλαν συγχαρητήριο τηλεγράφημα στον πρωθυπουργό της Αυστραλίας, ο Γκρέιντι αξίωσε και πέτυχε δραστικά μέτρα κατά των υπογραψάντων. «Ο Βοραζάνης διεγράφη από το κόμμα των Φιλελευθέρων, ενώ στην αίθουσα της Βουλής μια ομάδα βουλευτών-κεκραχτών των Αμερικανών τού επετέθησαν λυσσαλέα και τον κακοποίησαν μέχρις αναισθησίας».
Απο τα παραπάνω εύκολα.... βγάζει κανείς το συμπέρασμα ότι τα λεγόμενα περί βολευτών μαριονέτες αλλά και ότι η Ελλάδα είναι χώρα υπό κατοχή, λόγο ΔΝΤ είναι κακοήθειες!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου