Οι δημοσιογράφοι που αναζητούν τις πληγές της κοινωνίας έχουν τέτοιες μέρες δουλειές με φούντες. Δυστυχώς όμως οι ιστορίες τους μένουν στα επιφαινόμενα επιδιώκοντας να προκαλέσουν εύκολες συγκινήσεις, αφού μια - δυο φορές τον χρόνο αυτό δεν βλάφτει. Σε αντίθεση με τις αποκαλυπτικές δημοσιογραφικές ιστορίες που παραθέτουμε παρακάτω και οι οποίες εκτός της συγκίνησης επιτελούν και μια ορισμένη κοινωνική αποστολή, την οποία ελπίζουμε να εκτιμήσει ο μέσος αναγνώστης.
Στον τριτογενή τομέα
Η Μαρίνα Κ εργαζόταν σε βιοτεχνία υποδημάτων από την οποία απολύθηκε όταν η κρίση χτύπησε τον κλάδο της υπόδησης. Εν συνεχεία βρήκε ευτυχώς δουλειά καθαρίστριας στα γραφεία μεγάλης εταιρείας εισαγωγών με πολύ μικρότερο μεροκάματο, από την οποία όμως πάλι απολύθηκε όταν η κρίση χτύπησε και τις εισαγωγές. Τέλος, απασχολήθηκε για λίγο καιρό σε ένα πλούσιο σπίτι, όπου έκανε τις λεγόμενες χοντροδουλειές, αλλά απολύθηκε κι από κει όταν η κυρία του σπιτιού διαπίστωσε ότι μπορούσε να έχει μια παράνομη μετανάστρια, έστω έγχρωμη, για την ίδια δουλειά με τα μισά λεφτά.
Από τη στιγμή εκείνη τα πράγματα στράβωσαν τελείως, αφού στην κρίση ήρθαν να προστεθούν και τα μέτρα κατά της κρίσης, με αποτέλεσμα να αφανιστούν οι δουλειές και η Μαρίνα Κ, η οποία ειρήσθω εν παρόδω μεγαλώνει ένα παιδί χωρίς πατέρα, να ανακαλύψει έντρομη ότι δεν υπήρχε πια κανένας πρόθυμος να αγοράσει το μόνο εμπόρευμα που διέθετε -την εργατική της δύναμη. Όταν η πείνα όμως χτύπησε αυταρχικά την πόρτα της, ανακάλυψε ευτυχώς ότι υπήρχαν αρκετοί πρόθυμοι να νοικιάσουν τον πάγιο -και αξιόλογο στην περίπτωσή της- εξοπλισμό που κάθε γυναίκα διαθέτει.
Έκτοτε και με τη βοήθεια πολλών συμπολιτών μας η Μαρίνα Κ, η οποία άρχισε τον εργασιακό της βίο στον δευτερογενή τομέα, στη μεταποίηση, μεταπήδησε ολοκληρωτικά στον τριτογενή τομέα, στις υπηρεσίες, στον οποίο έγινε γνωστή με το όνομα Ανίτα και σημειώνει αξιόλογη επιτυχία. Προϊόντος του χρόνου μάλιστα κατέληξε στο συμπέρασμα, όπως μας εξομολογήθηκε, ότι, τη συγκεκριμένη εποχή στη συγκεκριμένη χώρα, ήταν καλύτερο να είσαι εργαζόμενη πουτάνα παρά εργαζόμενη οτιδήποτε άλλο.
Ενώ θεωρεί πλέον τον εαυτό της και την ούτως ειπείν μετάταξή της στον τομέα των υπηρεσιών ως απτή απόδειξη του επίσημου ισχυρισμού ότι η κρίση αποτελεί ευκαιρία.
Αντικαταστάσεις
Την παραμονή της Πρωτοχρονιάς που η Ανίτα έμπαινε με το επαγγελματικό της ντύσιμο σε ένα από τα γνωστά κακόφημα στέκια, αντίκρισε στην πόρτα ντυμένο με την πράσινη στολή του θυρωρού τον κύριο Η, παλιό της προϊστάμενο στον δευτερογενή τομέα, ο οποίος τη χαιρέτησε με μεγάλη εγκαρδιότητα. Την αποκάλεσε μάλιστα Μαρίνα, το όνομα δηλαδή που είχε όταν δούλευαν μαζί.
Καθώς τον συμπαθούσε, όχι μόνο τον χαιρέτησε και η ίδια εγκάρδια, αλλά και τον ρώτησε καλόπιστα τι θέλει ένας άνθρωπος σαν αυτόν ντυμένος έτσι σε ένα τέτοιο μέρος και στη θέση του θυρωρού που ήξερε.
Αντικαθιστώ τον θυρωρό που ήξερες. Ήμουν άνεργος πολύ καιρό κι έτσι δεν κοίταξα στα δόντια αυτή τη δουλειά όταν μου την πρότειναν, απάντησε ο κύριος Η. Και πολύ φυσικά τη ρώτησε κι αυτός με τη σειρά του καλόπιστα τι θέλει ένας άνθρωπος σαν αυτήν ντυμένη έτσι σε ένα τέτοιο μέρος.
Αντικαθιστώ τη Μαρίνα που ήξερες, του απάντησε. Ήταν άνεργη για πολύ καιρό, αλλά επειδή εκείνη κοίταζε στα δόντια αυτή τη δουλειά όταν της την πρότειναν, την ανέλαβα εγώ.
Κλάδος πορνείας
Επειδή στον κλάδο των υπηρεσιών πέφτει ως γνωστόν πολλή δουλειά στις γιορτές, ένα απόγευμα που η Ανίτα αισθανόταν πολύ κουρασμένη και αδιάθετη δεν πήγε στη δουλειά. Έτσι, τις ώρες που κανονικά θα έπρεπε να προσφέρει τις υπηρεσίες της, αυτή έβλεπε κουκουλωμένη με μια κουβέρτα στην πολυθρόνα της τηλεόραση. Κι όταν μέσα στον πυρετό της είδε μια γνωστή παρουσιάστρια, κομψή και απαστράπτουσα, να εξηγεί ότι τα σκληρά μέτρα ήταν το αναγκαίο φάρμακο για την κρίση, σκέφτηκε, όπως μας είπε, πόσο είχε επεκταθεί ο τριτογενής τομέας - κλάδος πορνείας. Όταν όμως της εξηγήσαμε ότι άλλο κακή δημοσιογραφία κι άλλο πορνεία, έσπευσε να συμφωνήσει, ότι υπάρχουν όντως διαφορές. Στο τιμολόγιο, όπως διευκρίνισε.
Του Θανάση Καρτερού
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου